13 november

Vandaag heb ik de uil (Ollie) weer gevoerd. Het is een ontzettend leuke klus en ik zou ‘m best mee naar huis willen nemen ;-). Een aantal van de dieren hier hebben mijn hart gestolen. Het doet mij goed te weten dat wanneer ik weer weg ben alle dieren die hier nu zijn over een poos ook zullen weggaan om hun leven verder te leven in het wild.
De laatste dagen ben ik degene die de ganzen en gansjes verzorgt. Vandaag zijn de kleintjes verhuisd van een binnenhok naar een groter en net gebouwd buitenhok. Ook is hun voer in de afgelopen dagen veranderd.

Het thuisfront heeft veel te verduren. Charlotte heeft deze week haar lenzen opgehaald en moet leren om ze in te doen en uit te halen, wat blijkbaar een hele klus is. Thomas is al een poos niet lekker en het is voor de huisarts onduidelijk wat er aan de hand is. Sinds ik weg ben is hij veel thuis geweest. Gisteren is er bloed afgenomen en maandag krijgen we de uitslag. Dit is voor mij moeilijk, zo ver van huis. Gelukkig stelt Maurice mij gerust dat hij alles onder controle heeft,dit lukt grotendeels. Zo nu en dan laat ik een traan van hulpeloosheid over dit met Thomas.

De meiden in het vrijwilligershuis zijn jong en ik kan met hen niet echt praten over thuis. Morgen ga ik voor een paar dagen naar Alyson en Martin en dat is leuk.
Wat ik wel hier in het huis ervaar is de mogelijkheid om volledig mijn eigen gang te gaan. Ik houd natuurlijk rekening met de anderen; geluid, gebruik van de badkamer etc., maar als ik zin heb om pas laat te eten dan doe ik dit zonder dat iemand er iets van zegt. Vanavond heb ik van 16.00 tot 19.00 uur lekker liggen lezen op mijn bed en daarna iets voor mijzelf klaargemaakt dat ik lekker vind. Ik voel me een soort student zonder te studeren!!!!