Hoi An

Gisteravond en vandaag het havenstadje Hoi An verkend. Dit was in de 15e tm 19e eeuw een grote internationale handelsstad, maar toen de Fransen een dichtbij gelegen haven alleenrechten voor handel kregen werd HA een vergeten haven. Sinds kort komen toeristen en zij de straten van de oude stadsgedeelte opgeleukt met lampionnen.
18 okt; gisteravond heeft Mau. besloten een overhemd te laten maken bij van de vele tailorshops in HA. Deze is wel speciaal want deze heet Kimmy.
Vanmiddag moet hij terug om tussentijds te passen zodat het vanavond klaar kan zijn. Vanmorgen hebben we de gratis fietsen van het hotel meegenomen en een fietstocht op eigen houtje gemaakt. Maar met een hoge luchtvochtigheid en 31 graden is het niet lang uithouden op de fiets dus we hebben een klein rondje gemaakt. We kwamen van een voor ons nog onbekende kant van Hoi An binnen en zagen een overdekte markt. Daar kocht ik voor Charlotte en mijzelf een lampion. De hele stad hangt er vol mee en ik vind het toch wel erg snoezig.
In alle landen waar we reizen wordt je op straat continu aangesproken door winkeleigenaren om bij hen te kopen. Soms is een 'no thank you' genoeg maar soms probeert men een gesprek met je aan te gaan over waar je vandaan komt of zoals gisteren op het strand vertelde een mevrouw met een mand vol prullaria dat ze het zwaar heeft met 3 kleine kinderen en maar heel weinig verkoopt omdat het zo rustig is op het strand. Ze vertelde dat haar koopwaar van iemand anders is en dat zij maar heel weinig winst maakt. Deze verhalen (laatst vertelde een taxi chauffeur dat hij ons wilde rondrijden voor een dag en zo geld verdienen zodat zijn kinderen weer naar school konden) komen binnen, maar ik kan niet goed inschatten of ze waar zijn. In ieder geval laat ik (met moeite) mij niet overhalen iets te kopen of bestellen dat ik niet ook echt wil. Dit is dus niet altijd even gemakkelijk, ik zie dat veel mensen het minder goed hebben dan ik.
Een grappiger onderwerp is de kleding die ik voornamelijk in Hanoi en vooral Hoi An zie. De vele toeristenwinkels verkopen jurken, korte broeken, overhemden en hoedjes gemaakt van stoffen met fruit erop. Zo ook met ananassen of bananen. Het is hilarisch om te zien hoe een compleet gezin in dezelfde stof gekleed rondloopt. Ook zie ik koppels waarbij zijn een jurk en hij een overhemd of overhemd en korte broek in dezelfde stof draagt. Sinds ik in HA ben heb ik wel 100 gezien!
Van een jonge verkoopster hoorde ik dat de oudere generatie Vietnamese vrouwen veelal een broek en soort van dezelfde stof dragen, niet zo opvallende patronen maar het lijkt wel alsof ze een pyjama dragen. Jongere mensen dragen gewoon moderne kleding.